Γεννατάς, Ιωάννης

(Κέρκυρα 1777 – 1847). Νομομαθής. Καταγόταν από την Κεφαλονιά και σπούδασε στο πανεπιστήμιο της Πάντοβα. Τον Μάιο του 1828 πήγε στην Αίγινα, μαζί με τον Βιάρο Καποδίστρια, αδελφό του Ιωάννη Καποδίστρια, και διορίστηκε σύμβουλος σε θέματα δικαιοσύνης. Στην αρχή έγινε μέλος του Πανελληνίου και από τις 12 Αυγούστου 1829 έως τις 17 Ιουλίου 1831 χρημάτισε γραμματέας (υπουργός) της Δικαιοσύνης. Ο Γ. φαίνεται ότι θέλησε να εισαγάγει στην Ελλάδα δυτικοευρωπαϊκούς νομικούς θεσμούς, σύμφωνα άλλωστε και με το άρθρο 99 του συντάγματος της Τροιζήνας, που προέβλεπε την εισαγωγή της γαλλικής νομοθεσίας, αλλά προσέκρουσε στις ιδέες του Κλωνάρη, ο οποίος πρότεινε την ανάμειξη του βυζαντινού-ρωμαϊκού και του εθιμικού δικαίου, και στη διστακτικότητα του κυβερνήτη. Από τον Νοέμβριο του 1829, όμως, η επιρροή του Γ. υπήρξε αποφασιστική και, κατά το σύντομο διάστημα της υπουργίας του, εκδόθηκαν νομοθετήματα κεφαλαιώδους σημασίας για την εξέλιξη της ελληνικής δικαιοσύνης: διατάγματα και ψηφίσματα για την οργάνωση των δικαστηρίων, την τμηματική εφαρμογή του γαλλικού εμπορικού κώδικα κ.ά. Μεταξύ των σημαντικών νομοθετικών μέτρων ήταν και το ΛΓ’ Ψήφισμα (18 Μαΐου 1829), με το οποίο ρυθμίζονταν τα παλιά χρέη κατά τρόπο που προκάλεσε οξύτατες εναντίον του αντιδράσεις της ολιγαρχίας των προκρίτων. Έτσι αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Κέρκυρα (Ιούλιος 1831). Εκεί άσκησε αρχικά τη δικηγορία, αλλά το 1833 εξελέγη αντιπρόσωπος στο Δ’ Κοινοβούλιο και, σχεδόν ταυτόχρονα, διορίστηκε γενικός εισαγγελέας του κράτους των Ιονίων Νήσων και μέλος του Καταρκτικού Συμβουλίου (Consiglio primario). Συνέγραψε πολυάριθμες ελληνικές και ιταλικές μελέτες, που έμειναν αδημοσίευτες, καθώς και Ευρετήριον πολιτικής και ποινικής δικονομίας.